این اقدام به عنوان یک گام مهم در پیشرفت علوم زیستی و پزشکی بازساختی محسوب می‌شود، اما در عین حال چالش‌های اخلاقی و اجتماعی گسترده‌ای را نیز به همراه دارد. 

هدف اصلی این تحقیقات، پرورش اندام‌های انسانی در بدن حیوانات مانند خوک‌ها و موش‌ها است. این روش می‌تواند در آینده به حل کمبود اهداکنندگان عضو کمک کند و نیاز بیماران به پیوند عضو را کاهش دهد اما دولت ژاپن قوانینی سخت‌گیرانه برای این پروژه تعیین کرده است. بدون مجوز رسمی، هیچ جنین ترکیبی نباید به مرحله تولد برسد. در بیشتر موارد، این جنین‌ها باید در مراحل اولیه رشد متوقف شوند و هر پروژه مرتبط باید از فیلترهای نظارتی سخت‌گیرانه عبور کند.

تأکید اصلی این پروژه بر ایجاد موجودات ترکیبی کامل نیست، بلکه بر استفاده از سلول‌های انسانی در جنین حیوانات برای رشد اندام‌های پیوندی متمرکز است. این فناوری می‌تواند انقلابی در درمان‌های پزشکی ایجاد کند و بیماران نیازمند پیوند را از وابستگی به اهداکنندگان نجات دهد.  

با وجود پتانسیل بالای علمی و پزشکی این پروژه، بسیاری از مسائل اخلاقی و فلسفی نیز مطرح شده است.  

آیا ایجاد چنین موجوداتی می‌تواند تعریف ما از انسانیت را تغییر دهد؟

ممکن است این موجودات دارای ویژگی‌های غیرمنتظره‌ای 

شوند که کنترل آن‌ها دشوار باشد. 

این موارد باعث مخالفت بسیاری از مذاهب و فرهنگ‌ها با تغییرات ژنتیکی بین گونه‌ای شده است. 

پژوهش‌های ژاپن در حوزه جنین‌های ترکیبی انسان و حیوان می‌تواند پیشرفت بزرگی در پزشکی بازساختی و پیوند اعضا ایجاد کند. با این حال، این تحقیقات سوالات اخلاقی و فلسفی بزرگی را نیز مطرح کرده که نیازمند بحث و بررسی‌های دقیق علمی و اجتماعی هستند. اگرچه این فناوری راهکارهای جذابی ارائه می‌دهد، اما آینده آن وابسته به چگونگی مدیریت چالش‌های اخلاقی و قانونی خواهد بود.